De hond die niet luistert.

Intensievere hondeneducatie gericht op particulieren is vooral moeilijk, omdat er heel veel is. Vooral de vraag ‘waar beginnen we?’ speelt daarbij parten. Want het is makkelijker als we de informatie kunnen toepassen op een probleem waar veel mensen mee kampen, ook om het interessant te houden.

Maar daar komt meteen een struikelblok, want niet iedere hond?

Heeft dezelfde problemen, dus je moet het subject maar net interessant vinden.

Na wat wikken en wegen?

Is er één ding waar elke hond weleens mee struggelt. Wat elk baasje weleens tegenkomt.

Dat je hond niet luistert!

Eigenlijk vinden mensen alle vormen van probleemgedrag dit.

Hun willen dat hond iets wel of niet doet, maar hond? Past zich niet aan aan hun wensen.

Dus dan LUISTERT de hond niet!

Van niet zitten tijdens wandelingen, uitvallen naar boodschappentasjes tot achter wild aanvliegen.

Het zijn allemaal momenten waarop, puntje bij paaltje, hond iets doet wat wij niet willen en niet luistert naar onze verwoede pogingen dit gedrag te stoppen.

Daar?

Ligt meestal ook een groot deel van het probleem.

Verwoede pogingen. We verzinnen namelijk de gekste dingen!

Vaak met pijn en dwang om onze honden in het gareel te forceren.

Niet erg handig; we weten nu ondertussen dat dergelijk handelen onze honden erg onzeker maakt en wantrouwen kweekt in ons en hun omgeving. In veel gevallen? 

Een permanent gevoel van machteloosheid creëert, ongehoord zijn en ongewaardeerd.

Waarom?

Omdat honden gedrag vertonen en ‘niet’ luisteren met goede redenen.

Om te beginnen moeten we onszelf dus ook vragen: Waarom luistert hond nu niet?

Weet de hond wel wat je verwacht?

Veel honden? Hebben namelijk geen idee.

Wij vinden dat hond snapt wat we bedoelen! Maar in de werkelijkheid?  

Hebben we nog nooit iets gedaan om onze hond duidelijk te maken wat we nu precies verwachten op een manier die de hond ook echt begrijpt.

We weten ook eigenlijk niet hoe we dat doen en verbazingwekkend genoeg leren hondenscholen en trainers je dit simpelweg ook niet, met een beetje dat nare onderbuikgevoel dat ze het zelf ook niet precies weten. 

Tenminste, niet zonder dwang, lokken en nog meer verwoede pogingen, met allemaal negatieve gevolgen voor de mentale en regelmatig ook fysieke gezondheid van je hond.

Weet je hond wel wat er verwacht wordt? Moeten we ons afvragen of er een reden is voor hond om op dat moment niet te luisteren?

Hoe zit het met de prikkels?

Is de hond overprikkeld, of ligt de opwinding heel hoog?

Honden die moeite hebben met prikkelverwerking, snel last hebben van veel opwinding en over hun spanningspiek gaan? Hebben moeite met luisteren.

We zien dit vaak ook tijdens de puberteit, officieel adolescentie genoemd.

In dat geval heeft het dan te maken met hersenontwikkelingen.

Ook honden die heel veel blootstelling hebben aan stress en bepaalde rassen hebben het hier moeilijker mee.

Soms kan deze stress ook komen door medische problemen waar ze mee worstelen zonder dat wij het merken.  Want honden zijn heel goed in het verstoppen van pijn.

Pijn kan ongeacht een grote speler zijn.

Dat je hond iets niet wil doen? Kan komen omdat het verschrikkelijk pijn doet of ongemakkelijk is.

Dus misschien sta jij wel tegen je hond te schreeuwen en aan hem te trekken, terwijl deze gewoon een gigantische hernia heeft. Een hernia die je dierenarts echt niet zomaar kan constateren. Daarvoor moet je toch echt naar een specialist.

Misschien hebben we onbedoeld juist ander gedrag aangeleerd.

Dit is een hele lastige voor de meeste mensen om te begrijpen; het is een beetje als opspringen.

Wist je dat best veel honden denken dat ‘laag’ opspringen betekent? Dat komt omdat we alleen maar laag roepen als de hond opspringt en we eigenlijk nooit de hond geleerd hebben wat we bedoelen met laag.

Wat toepassing heeft op het feit dat veel mensen en trainers zich niet goed bewust zijn van hoe honden leren.

Honden zijn namelijk supergoed in het aanleren van woordassociaties, wat we super vaak onbedoeld doen.  

We denken vaak nog heel zwart-wit: straffen leert dat het fout is! Een heel achterhaald concept.

Hond denkt dat ‘laag’ opspringen betekent. Nou, sta jij daar dus ‘LAAG’ te gillen naar hond en vervolgens gaan we straffen! Want het is niet wat jij bedoelt, ongeacht wat hond denkt.

Vervolgens? Vragen we ons af waarom hond niet meer komt als we hem of haar roepen.

Nee, ja, hond weet heel goed wat ‘HIER’ betekent, maar als hij luistert? word jij toch alleen maar boos!

Dus dan blijft hond gezellig buiten je handbereik.

Met andere woorden, je hond wordt sceptisch tegenover je.  

Maar ook kunnen we met dwanghandelingen dingen enorm escaleren. Je hond ziet een kat en gaat liggen loeren op de kat.

Dat willen we niet! Dus nu gaan we de hond op allerlei manieren uit deze houding proberen te halen.

Wat leert de hond? Dat katten heel spannend zijn, vaak met allemaal onrust, enge sensaties en vaak ook pijn komen! Want wij maken het allemaal tien keer erger!

En vervolgens creëren we een hond die helemaal panisch wordt als deze een kat ziet en een veel hoger risico heeft om een kat ook werkelijk iets aan te doen door de stressvolle associatie die we hebben gecreëerd.  

Deze laatste doen we veel.

We creëren slechte associaties en angst bij de hond.

Wat zich juist vaak uit in impulsief, reactief en intensief angstgedreven gedrag.

Wat we dan vaak agressief of beschermend noemen.

Impulsief?

Ja, een mooi voorbeeld hiervan is dingen eten.

Het is heel normaal, net als bij baby's, dat pups door een periode gaan waarin ze van alles in hun mond steken. Van blaadjes tot stukken plastic. Ja, zelfs een periode van poep eten, vooral eigen poep, is normaal.

Onze pups hiervan wegtrekken?

Wat leren we daar eigenlijk mee?

Veel pups? Denken dat het geen wat ze hebben gevonden heel waardevol is als we dit doen.

De mens wil dit ook hebben!

En vervolgens? Zodra pup iets vindt wat wij mogelijk zouden afpakken?

Meteen doorslikken! Snel! Opeten! Of zelfs verdedigen!

We creëren dus niet alleen een probleem van zonder checken wat iets is het opeten, we creëren ook wantrouwen in ons. Vaak vanaf de eerste keer dat we ze gaan uitlaten, meteen raak.

Veel pups? Willen soms gewoon even vrolijk rondlopen met een oude plastic beker, in de meeste gevallen? Ligt-ie twee meter verder vergeten op de grond, want er was iets anders interessants.

Vaak als je interesse toont in de objecten die je pup heeft gevonden? Worden ze gedeeld.

Poep eten is wat moeilijker; het is moeilijk te accepteren dat het er een beetje bij hoort, omdat poep ziekmakers kan bevatten en we bang zijn dat onze pups ziek worden.

Maar vervolgens doen we veel meer lichamelijke en mentale schade dan de goed te behandelen griepjes en parasieten die ze heeeel misschien krijgen met dat rukken aan die jonge lijfjes en vingers roeren door die mondjes.

Neem gewoon lekker snoepjes mee of de sok die je gisteren droeg en ruil!

Niet een heel moeilijk concept: iets waardevollers bieden en met een beetje geluk vorm je er meteen een ritueel mee dat je pup bij het vinden van een drol of een stuk plastic meteen bij jou komt vragen om wat lekkers in plaats van deze in zijn of haar mond te steken.

Er spelen dus een heleboel dingen mee bij hoe goed en of je hond kan luisteren.

En om dit te verbeteren? Is het heel belangrijk om te leren hoe dit precies in elkaar zit en hoe we dit allemaal kunnen verbeteren!

Wanneer is mijn hond overprikkeld? En hoe bouw ik prikkelweerstand op?

Waarom heeft mijn hond stress? En hoe verminder ik deze?

Hoe leg ik iets uit aan mijn hond? En maak ik het ook leuk voor mijn hond?

En wat doe ik als ik per ongeluk mijn hond verkeerde dingen heb geleerd,

slechte associaties heb veroorzaakt of mijn hond zelfs trauma’s heeft?

Dit? Gaan we allemaal bespreken in de komende tig artikelen.

Spijtig genoeg kan ik het niet allemaal in één keer uitschrijven en posten. Want ik wil het graag goed communiceren met visuals en dat kost wat tijd!

Natuurlijk gaan we ook wat gerichter kijken naar specifieke gedragsproblemen en hoe deze in elkaar zitten. Maar eerst even basics! Zodat je hopelijk al heel ver komt.

Tot snel! Nouchka.