Positieve hondentraining

Ja, hoe zit dat nou precies? Dat kan toch helemaal niet?

Je kan toch niet altijd maar positief zijn tegen je hond?

Nee, klopt.

Ja, dat ik dit zeg? Daar schrikken mensen ook van.

Ongeacht klopt het, we kunnen nu eenmaal niet toelaten dat onze honden zomaar overal achteraan rennen, of lekker een partij mensenpoep gaan staan eten met potentieel drugsafval.

Maar hoe we daarmee omgaan? Daar ligt een groot verschil.

Laten we eerlijk zijn, ja, kijk even naar jezelf. Eerlijke zelfreflectie.

We maken ons in het huidige honden begeleiden veelvuldig schuldig aan handelen met frustratie, boosheid en geweld.

Ge-weld!? Hoor ik je nu roepen.

Ja, wist je dat uit onderzoek is gebleken dat het niet uitmaakt wat voor halsband je gebruikt? De gemiddelde ruk aan de nek van een hond gaat met genoeg kracht om voor de mens vergelijkbaar te zijn met van achter aangereden worden zonder hoofdsteun; grote kans op whiplash.

Maar hier wordt ons nog steeds verteld dat we ze te pas en onpas moeten corrigeren met rukken geven, eigenlijk heel erg zielig frustratiegedrag van ons. Daar is niet alleen niks positiefs aan, maar ze leren er stiekem ook niks van.

‘Maar ik trainde bij een positieve hondenschool en daar moest dat ook’

Positief is een flink vervuild woord in de hondenwereld.

Het klinkt mooi en iedereen wil het, voor hun hond positief trainen. Als gevolg hiervan is positief een trend of ook wel triggerwoord geworden. Heel veel andere woorden zijn ook vervuild, zoals ‘natuurlijk’.

Veelal is het nu dus een marketingwoord.

Ik ervaar het hier zelf ook; in mijn omgeving zijn alleen maar zelf uitgeroepen positieve hondentrainers en scholen. En toch krijg ik leuzen van klanten te horen als ‘gewoon doorlopen, je rukt zijn kop er niet af!’

Lekker positief weer, en zoals ik eerder al zei?

Weten we nu dat rukken en trekken met enorme impact gaat, dus je trekt misschien je honds hoofd er niet af, maar je doet ze wel degelijk pijn. En dan hebben we het nog niet over de mentale schade.

Mentale schade???

Over het algemeen accepteren we nu wel allemaal dat dieren, waaronder honden, wel degelijk emoties en gevoelens hebben. Eigenlijk is het raar dat we ooit anders vonden.

Als je hond stopt? Waarom denk je dat dit zo is?

Nu mag je even al je boze dominantiegedachten eruit gooien.

Ja? Ben je klaar?

Meeste honden stoppen tijdens uitlaten, trainen en wandelen omdat er iets is. Stoppen met bewegen is een hele basale communicatie. Van alle hondentaal die we continu negeren, omdat we geen idee hebben dat het taal is? Zou je toch denken dat stoppen met bewegen vrij duidelijk is.

Je hond geeft aan dat ze niet verder wil, wat ontelbare redenen kan hebben. Iets wat jij doet, in de omgeving of aan het lijf van de hond is onprettig.

En nu ga jij met flink rukken in frustratie je hond doorsleuren aan de nek. Meestal schiet de halsband dan lekker omhoog tegen de achterkant van de schedel.Moet jij even een leren band om je nek doen, vastmaken aan de deurhendel en de deur even dichtmikken met een rotvaart. 

Daar is helemaal niks positiefs aan en geeft je hond het gevoel ongehoord te zijn, onbegrepen en onbelangrijk. Iets enorm schadelijks voor jullie band. Ook bouwen veel honden angst op voor hetgeen wat de reden was om te stoppen met lopen. Als dat gebeurt? Dan volgt er pijn; we creëren een slechte associatie of zelfs een trauma.

En dit heeft bij heel veel honden reactiviteit als gevolg.

Dit is precies waarom positieve hondentraining iets was wat we allemaal wilden en gingen doen. Omdat we erachter kwamen dat er veel betere manieren waren om met de hond om te gaan.

Wat is er dan echt positief?

Positief omgaan met de hond begint vooral bij informatie.

En dan heb ik het niet alleen over jou als mens de juiste informatie geven om beter om te gaan met je hond.

Nee, het gaat vooral ook over onze honden informatie geven.

In plaats van gewoon maar doen?

Dingen eisen door ze geen andere opties te geven?

Gaan we ze uitleggen wat we nu eigenlijk precies willen.

Daarbij accepteren we dat ongeacht de uitleg? Onze honden soms niet kunnen.

Want soms? Soms is de hele onnatuurlijke wereld die wij hebben geschept gewoon heel veel voor onze honden.

Het leren begrijpen dat onze honden alleen hebben wat wij ze geven en vervolgens het leren hoe je verwachtingen kan uitleggen aan je hond zijn heel belangrijk.

En wat realistische verwachtingen zijn.

Dit doen we niet met rukken, wurgen, pijn, dwang, gereedschapjes, piepers en grensoverschrijdend gedrag.

Dat doen we door voor de hond logisch en prettig handelen.

Dit is waar ooit positieve hondentraining is begonnen, voor elke henkie penkie het ging gebruiken als marketingwoord en dan vervolgens niet werkelijk positief bezig zijn, maar verdergaan zoals ze altijd hebben gedaan.

Tegenwoordig vind je vooral juiste hondenscholen en trainers onder noemers als ‘dwangvrij’ en ‘beloningsgericht’. Maar hoe lang het gaat duren voor het daar ook misgaat?

Is moeilijk te zeggen. Gelukkig is er een groep bezig met een goed dwangvrijkeurmerk.

Maar eigenlijk is het erg dat het nodig is,

als hondentrainers allemaal de juiste bijscholing zouden volgen en ontvangen? 

Dan zouden we ondertussen allemaal al natuurlijk, positief, begripvol en ethiek correcte trainers zijn. Maar het is een vrij beroep met alle gevolgen van dien. Niet alleen vliegen de ‘ervarings’ hondentrainers rond je oren… Die vaak vooral ervaring hebben van 5 seizoenen 'The Dog Whisperer' kijken, een van de grootste ongeschoolde en hond onprettige trainers ter wereld.

Ook zijn opleidingen vaak gebrekkig, makkelijk beïnvloedbaar door bedrijven met financiële motivaties en vormen er vaak bubbels binnen opleidingen waar er soms jaren geen ruimte is voor nieuwe input van buitenaf, omdat deze veel van de huidige scholing in de war trapt.

Het is allemaal superingewikkeld,

er zijn al keurmerken, maar deze zijn op zichzelf ook regelmatig problematisch,

ze doen geen fysieke keuring of zijn niet erg hard in hun normen en waardes.

Met andere woorden, wat positief trainen en dierenwelzijnsgericht inhoudt? Fluctueert. 

En controleren of dit ook echt wordt nageleefd naast een vragenlijstje? Gebeurt eigenlijk niet.

Kortom, het is een mijnenveld.

Daarom ook deze blog, waar ik begon met schrijven over ‘wat’ positief hondentrainen is?

Maar hij eindigt altijd met waarschuwen dat het meeste helemaal niet positief is.

En dat is erg kenmerkend: het gebruiken en misbruiken van termen, waar uiteindelijk honden en baasjes het slachtoffer van zijn, gebeurt heel veel in de hondenwereld.

Wees je hier bewust van, en misschien nog wel meer; wees je bewust dat je hond een dier is met gevoel en emoties die het dichtste bij die van een tweejarig kindje komen de volgende keer dat je een ruk wil geven aan de lijn. Neem een paar brokjes mee en vraag even of hij door wil lopen met een brokje, loop terug of blijf gewoon lekker samen staan.

Wat tja, dat positieve begint ook eigenlijk vooral bij jezelf en niet bij een trainer.